Η Νεκταρία Ζαγοριανάκου-Μακρυδήμα γεννήθηκε στη Σπάρτη. Μεγάλωσε στην Αθήνα και σπούδασε ιατρική στη Ρώμη. Ειδικεύτηκε στην κυτταρολογία και αναγορεύτηκε διδάκτορας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.
Το πρώτο της βιβλίο Γνωριμία... με το Ζαγόρι εκδόθηκε το 2010. Είναι παντρεμένη, μητέρα δύο αγοριών και ζει στα Ιωάννινα.
Η Νεκταρία Ζαγοριανάκου με αφορμή την κυκλοφορία του βιβλίου της Τα θεριά της Μεσογείου εξομολογείται αποκλειστικά εδώ.
-Πώς εμπνευστήκατε τον τίτλο του βιβλίου σας;
-Από που εμπνεύστηκα; Από τους ήρωες, από τον άνθρωπο που είναι θεριό ανήμερο που όταν επιθυμεί κάτι ξεπερνά όλα τα εμπόδια, μεταμορφώνεται σε κάτι πολύ δυνατό είτε αυτό έχει να κάνει με τα ιδανικά του, τον έρωτα, τη φιλία, τη γνώση.
-Ποιό ήταν για σας το έναυσμα για να ξεκινήσετε να γράψετε το συγκεκριμένο βιβλίο;
-Οι ιστορίες που διάβασα για τους Μανιάτες πειρατές. Κατάγομαι από τη Μάνη και ήθελα να γράψω για τον τόπο μου.
-Αν κάνατε ένα ταξίδι στο χρόνο, θα θέλατε να ζήσετε την εποχή που αναφέρεστε στο βιβλίο σας; και γιατί ναι ή όχι;
-Ναι θα το ήθελα πολύ γιατί είναι πραγματικά μια συναρπαστική εποχή. Οι άνθρωποι εκείνη την εποχή ήξεραν ακριβώς τι ήθελαν και πάσχιζαν για να το κατακτήσουν.
-Προσπάθησα ώστε να μπορέσουν να πορευτούν όλα μαζί. Τι κι αν γίνεται ένας πόλεμος οι άνθρωποι δε θα πάψουν ποτέ να ερωτεύονται. Όπου υπάρχει ασχήμια υπάρχει κι ομορφιά και το αντίθετο. Τι κι αν αλλάξουν τα ρούχα που φορούν οι άνθρωποι, το φαγητό τους, ο τρόπος που ταξιδεύουν; Η ιστορία θα συνεχίσει να επαναλαμβάνεται, να κάνει τους δικούς της κύκλους γιατί δημιουργείται από τον άνθρωπο και τα βαθιά του ένστικτα από την αγάπη, το πάθος για διάκριση, επιβίωση, τη φιλοδοξία, την οργή. Όλα συνυπάρχουν κι έτσι υπάρχει και ισορροπία.
-Απευθύνεστε σε συγκεκριμένο κοινό; Ή πιστεύτε πως το θέμα του βιβλίου σας αγγίζει σχεδόν όλες τις αναγνωστικές ομάδες;
-Το βιβλίο είναι γραμμένο σε μια απλή, προσιτή γλώσσα δεν απευθύνεται σε συγκεκριμένο κοινό. Είναι μια περιπέτεια που δίνει όμως και πολλές πληροφορίες για μια εποχή που δεν είναι ιδιαίτερα γνωστή.
-Τι είναι για σας έμπνευση;
-Είναι μια μαγική στιγμή απίστευτης ευφορίας! Μπορεί να την προκαλέσει ένα συναίσθημα, ένα μουσικό κομμάτι, μια εικόνα, μια μυρωδιά. Είναι μια δημιουργική στιγμή που τα δάχτυλά μου πάνω στα πλήκτρα του υπολογιστή βγάζουν φτερά.
-Η συγγραφή για μένα είναι χαρά, είναι ένας καινούργιος κόσμος που ανοίγεται μπροστά μου και με συναρπάζει. Θεωρώ τους συγγραφείς ιδιαίτερα τυχερούς, ζουν πολλές ζωές μέσα από τις ιστορίες και τους ήρωες που πλάθουν. Όσο για τη δυσκολία που με ρωτάτε έχω καταλήξει ότι η ιατρική, η επιστήμη μου, μοιράζεται πολλά κοινά με τη συγγραφή. Κι δυο απαιτούν αφοσίωση, απομόνωση με αυτό που κάνεις, απαιτούν σκέψη, επιμονή και υπομονή.
-Πώς καταφέρνετε και συνδυάζετε τις υψηλές απαιτήσεις του ιατρικού επαγγέλματος σας, το ρόλο σας ως σύζυγος και μητέρα, με τη συγγραφική σας ιδιότητα και μάλιστα για ένα έργο που απαίτησε μεγάλη ιστορική έρευνα;
-Είναι καθαρά θέμα προγραμματισμού. Στην ιατρική μαθαίνεις να διαχειρίζεσαι το χρόνο σου, μαθαίνεις στο διάβασμα, που πρέπει να αγαπάς πολύ πριν ξεκινήσεις ακόμη να ασχολείσαι μαζί της, μαθαίνεις ότι πρέπει να κινείσαι γρήγορα, να παίρνεις αποφάσεις σημαντικές για τη ζωή ενός ανθρώπου και να είσαι υπεύθυνος για αυτές, δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο, αξιοποιείς και τα λεπτά που έχεις. Το βιβλίο απαίτησε αρκετό χρόνο έρευνας μα είναι κάτι που έχω μάθει να κάνω απ’ όταν έκανα το διδακτορικό μου, απ’ όταν συμμετείχα σε ερευνητικές ομάδες που δημοσιεύαμε τα αποτελέσματά μας σε ιατρικά περιοδικά. Όσο για τα παιδιά μου είναι η χαρά της ζωής μου, μαζί τους ξεχνιέμαι, ξεκουράζομαι, είναι ότι καλύτερο έχω κάνει.
Λίγα λόγια για το βιβλίο.
Γεννήθηκε στη Μάλτα και τον λένε Αυγουστίνο. Γεννήθηκε στη Μάνη και τον λένε Γρηγόρη. Και οι δύο την ίδια νύχτα πήραν την πρώτη τους ανάσα, κάτω απ’ τα ίδια αστέρια, το 1645, τότε που ξέσπασε κι ο πόλεμος ανάμεσα στους Βενετούς και τους Τούρκους για την Κρήτη, για τον Χάνδακα. Δυο φαινομενικά άσχετοι μεταξύ τους άνθρωποι, δεμένοι όμως με μια αόρατη αλυσίδα. Και μια Βενετσιάνα καλλονή γεννημένη από Κρητικό πατέρα. Ακολουθώντας τις περιπέτειες της ζωής τους μπαρκάρουμε με ατρόμητους Μανιάτες πειρατές, μπαίνουμε σε μεγαλόπρεπα βενετσιάνικα παλάτια, κλεινόμαστε σε σκοτεινά μπουντρούμια της Πόλης και καιγόμαστε στη φλόγα ενός απαγορευμένου έρωτα. Τα θεριά της Μεσογείου σας καρτερούν! Έχετε το θάρρος να ακολουθήσετε; Να δείτε και να νιώσετε;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου